BAŞKÂTİP

birl. i. Bir dâirede görevli olan kâtiplerin başı, başyazman: Anlıyorum ki başkâtip beyden sonra da bir müdür bey var (Yusuf Z. Ortaç).

BAŞKÂTİPLİK

birl. i.
1. Başkâtip olma durumu.
2. Başkâtibin işi ve memûriyet derecesi: “Mâliye başkâtipliğinden emekli olmuştu.”
3. Başkâtibin makāmı.